IJshockey vs. veldhockey - Spelregels

INTRO

Vanuit het perspectief van een buitenstaander lijken ijshockey en veldhockey misschien hetzelfde spel, gespeeld op een ander oppervlak. Hoewel het doel van elk spel identiek is (meer doelpunten scoren dan de tegenstander), hebben de twee op stokken gebaseerde sporten verschillende en contrasterende regels die het tempo van het spel aanzienlijk veranderen.

SPEELOPPERVLAK

Het duidelijkste verschil tussen ijshockey en veldhockey, dat al duidelijk wordt door de namen, is het speeloppervlak.

IJSHOCKEY

IJshockey wordt gespeeld op een omsloten ijsvlak dat bekend staat als een 'ijsbaan'. Deze ijshockeybaan is omgeven door barrières en breukvaste glazen ramen in plaats van een traditionele 'out-of-bounds'-lijn, waardoor spelers op een unieke manier gebruik kunnen maken van de muren tijdens het spel. Ondanks de afwezigheid van een 'out-of-bounds'-rand, is het ijs nog steeds voorzien van prominente rood-blauw geschilderde markeringen om verschillende regels aan te geven.

VELD HOCKEY

Veldhockeywedstrijden moeten op wedstrijdniveau op kunstgrasvelden worden gespeeld. Hoewel sommige amateurwedstrijden op grasvelden kunnen worden gespeeld, wordt de voorkeur gegeven aan kunstgras omdat de bal dan veel sneller kan worden verplaatst.

UITRUSTING

Alle ijshockeysporten hebben de volgende drie onderdelen:

• Een bal/puck
• Stick (om de bal mee te slaan)
• Netten/doelen (om de bal in te slaan)

Zowel ijshockey als veldhockey hebben deze drie uitrustingen, maar de onderdelen verschillen nogal per sport.

IJSHOCKEY

IJshockey heeft een bal die bekend staat als een 'puck'. In tegenstelling tot een traditionele bal is een puck een platte rubberen schijf die glijdt in plaats van rolt. Dit ontwerp is voornamelijk het gevolg van het feit dat het ijzige speeloppervlak grotendeels wrijvingsloos is, wat betekent dat de bal niet hoeft te rollen om te bewegen.

Hockeysticks zijn meestal gemaakt van hout of koolstofvezel en zijn in principe symmetrisch, waardoor spelers beide kanten van de stick kunnen gebruiken.

Omdat ijshockey op het ijs wordt gespeeld en vaak in botsing komt met andere spelers, moeten sporters ook de volgende uitrusting dragen:

• Schaatsen
• Helm met vizier
• Schoudervullingen
• Handschoenen
• Beschermende/gewatteerde broek
• Scheenbeschermers
• Elleboogbeschermers
• Gebitsbeschermer

IJshockeykeepers dragen extra bescherming om zichzelf te beschermen tegen snel rondvliegende pucks (tot 105 MPH!). Deze extra uitrusting bestaat uit dikkere beenbeschermers, grotere armbeschermers, een handschoen die fungeert als een net om de puck op te vangen, een volgelaatsmasker en een extra grote hockeystick.

VELD HOCKEY

Bij veldhockey wordt een typische ronde plastic bal gebruikt in plaats van een puck.

Een veldhockeystick heeft veel weg van een omgekeerde wandelstok; het uiteinde van de stick dat gebruikt wordt om de bal te slaan is gebogen en afgerond. Maar in tegenstelling tot de ijshockeystick met meerdere vlakken, kunnen veldhockeyspelers het afgeronde oppervlak van de stick niet gebruiken om de bal te slaan of te passen. In plaats daarvan moeten ze de afgeplatte kant van de stick gebruiken om de bal te raken.

In tegenstelling tot ijshockey vereist veldhockey geen uitgebreid gebruik van beschermende kleding. De volgende uitrusting wordt echter wel sterk aanbevolen:

• Veldhockeyschoen of turfschoen
• Elleboogbeschermers
• Gezichtsmasker of veiligheidsbril
• Gebitsbeschermer
• Hoge sokken en scheenbeschermers

Net als bij ijshockey moeten keepers echter een extra uitrusting dragen. Interessant is dat beide sporten een keepersuitrusting vereisen die extreem op elkaar lijkt: een volledig gezichtsmasker, enorme beenbeschermers en enorme handschoenen/handbeschermers.

SPELPLAATS

Bij alle ijshockeysporten is het doel van het spel simpel: meer punten scoren dan de tegenstander door de bal/puck in het net van de tegenstander te slaan. Net als bij voetbal of lacrosse moeten spelers zichzelf in scoringspositie brengen door de bal met snelheid en passes langs verdedigers het veld op te spelen. Ondanks deze opvallende overeenkomsten hebben beide sporten strikte regelverschillen die het tempo sterk bepalen.van het spel.

SPELERSPOSITIES

IJSHOCKEY

Er zijn op elk moment drie ijshockeyspelers op het ijs. Drie van deze spelers zijn aanvallers, twee zijn verdedigers en één is de keeper.

• Voorwaartsen: Dit is de positie die primair verantwoordelijk is voor het scoren in de aanval.
• Verdediging: Deze twee spelers zijn verantwoordelijk voor het weghouden van de puck bij de keeper en moeten voorkomen dat de tegenstander een open schot kan nemen.
• Doelman: Zoals bij elke sport is een keeper verantwoordelijk om de puck uit het net te houden. Keepers mogen schoten blokkeren met elk deel van hun lichaam of stick.

VELD HOCKEY

Omdat het speelveld veel groter is, mogen er bij veldhockey 11 spelers per team op het veld staan. Het aantal spelers per positie kan variëren, afhankelijk van het speelplan van de coach.

• Aanvallers: Deze positie is verantwoordelijk voor het produceren van het grootste deel van de aanval van een team.
• Middenvelders: Middenvelders zijn verantwoordelijk voor het bijdragen aan zowel verdedigende stops als aanvallende scoringskansen.
• Verdedigers: Zoals de naam al zegt, zijn verdedigers verantwoordelijk voor het verdedigen van het net en het voorkomen dat de tegenstander scoort.
• Doelman: Een keeper is verantwoordelijk voor het zijn van de laatste verdedigingslinie. De keeper is de enige positie op het veld die de bal opzettelijk mag aanraken zonder een hockeystick te gebruiken.

DIFFERENTIËRENDE REGELS

LICHAAM-BALCONTACT

Bij ijshockey mogen spelers de puck met alle delen van hun lichaam aanraken. Als de puck in de lucht wordt gestoten, mogen de spelers hem zelfs uit de lucht pakken en snel terug op het ijs leggen.

Bij veldhockey is lichamelijk contact met de bal ten strengste verboden. Het is verdedigende spelers zelfs niet toegestaan om hun lichaam te gebruiken om een schot doelbewust te blokkeren, noch is het aanvallende spelers toegestaan om een bal door de lucht te schieten als een speler zich in de lijn van het schot bevindt. Elk lichamelijk contact met de wedstrijdbal dat een team een voordeel oplevert, resulteert onmiddellijk in een spelonderbreking.

FYSICALITEIT

IJshockey is berucht omdat het een contactsport is. Bodychecking, het opzettelijk slaan tegen een tegenstander, is een integraal onderdeel van het verdedigen. Contact wordt zelfs zo sterk aangemoedigd in deze sport dat scheidsrechters spelers toestaan om op de vuist te gaan met de tegenstander en pas ingrijpen als een speler op de grond belandt. Ondanks deze rechtvaardiging van geweld,IJshockey bestraft spelers voor buitensporig agressief gedrag (inclusief vechtpartijen).

Bij veldhockey is contact strikt gereguleerd.

SCORING

IJshockey heeft dezelfde scoringsregels als voetbal. Spelers kunnen overal op het ijs scoren, hoewel buitenspel wordt bestraft, wat betekent dat een aanvallende speler niet voorbij een bepaalde blauwe lijn kan schaatsen tot de puck deze gepasseerd is.

Veldhockey heeft een unieke 'slagzone'. Deze zone, op het veld voorgesteld als een D-vormige lijn rond de keeper, is het enige gebied op het veld van waaruit een speler kan scoren.

Een ander verschil tussen de twee sporten is dat veldhockey geen buitenspelregels kent. Dit betekent dat spelers de bal zonder aarzelen van de ene kant van het veld naar de andere kant kunnen spelen, wat een aantal cruciale ontsnappingspogingen mogelijk maakt.

DUUR

IJSHOCKEY

IJshockeywedstrijden hebben drie periodes die elk twintig minuten duren. Omdat er een oneven aantal periodes is, is er bij ijshockey geen rusttijd, maar zijn er twee pauzes van 10-18 minuten na de eerste en tweede periode.

VELD HOCKEY

Veldhockey bestaat ook uit zestig minuten actie, maar het spel is verdeeld in vier kwartalen van vijftien minuten. Elk kwart heeft een korte pauze van 2-5 minuten en een rust van vijftien minuten na het tweede kwart.

EINDE VAN HET SPEL

IJSHOCKEY

In de meeste gevallen eindigt een ijshockeywedstrijd na de derde periode, als het winnende team de meeste doelpunten heeft gescoord. Wedstrijden kunnen echter niet eindigen in een gelijkspel, wat betekent dat er een verlenging wordt ingevoerd in het geval van een gelijkspel. Deze sudden-death verlenging duurt slechts vijf minuten, wat betekent dat veel wedstrijden uiteindelijk worden beslist door de daaropvolgende penalty shootout.

Bij een penalty shootout proberen meerdere spelers van elk team een doelpunt te scoren op de keeper van de tegenstander. Als de stand na drie pogingen van elk team nog steeds gelijk is, gaat de shootout door totdat één team uiteindelijk één punt meer heeft dan het andere team.

VELD HOCKEY

De winnaar van een veldhockeywedstrijd is het team dat de meeste punten heeft gescoord. Echter, in het geval van een gelijkspel aan het einde van het vierde kwart, hanteren verschillende bonden verschillende tactieken om een gelijkspel te beslechten. Sommige bonden accepteren simpelweg een gelijkspel, waarbij geen van beide teams wint. Andere bonden gebruiken één of twee overtime periodes, die meestal tussen de acht en vijftien minuten duren, om een winnaar aan te wijzen.

Bij veldhockeywedstrijden wordt er net als bij ijshockey een penalty genomen, maar meestal in een best-of-five scenario in plaats van best-of-three.