กฎการขี่วัว - กฎของเกม

วัตถุประสงค์ของการขี่วัว : ขี่วัวให้สำเร็จเป็นเวลาแปดวินาที ทำคะแนนให้ได้มากที่สุดโดยใช้เทคนิคที่เหมาะสม

จำนวนผู้เล่น : ผู้เล่น 1 คนขึ้นไป

วัสดุ : เชือกวัว ถุงมือ เสื้อกั๊ก รองเท้าบู๊ตคาวบอย หมวกแก๊ป หมวกนิรภัย

ประเภทเกม : กีฬา

ผู้ชม :16+

ภาพรวมของการขี่วัว

การขี่วัวนั้นรวดเร็วและอันตรายอย่างยิ่ง กีฬาที่เห็นนักกีฬาพยายามขี่วัวกระโดดและกระตุกเป็นเวลาอย่างน้อยแปดวินาทีติดต่อกัน แม้จะได้รับความนิยมอย่างมากในสหรัฐอเมริกาและเม็กซิโก แต่การขี่วัวก็ได้รับความสนใจจากนานาชาติอย่างมากในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมา โดยเฉพาะอย่างยิ่งในประเทศแถบอเมริกาใต้และมหาสมุทร

ส่วนใหญ่ไม่เป็นที่รู้จัก การขี่วัวเป็นประเพณีที่มีมายาวนานนับพันปี สู่เกาะครีต แหล่งกำเนิดอารยธรรมมิโนอัน อย่างไรก็ตาม ชาวมิโนอันมุ่งเน้นที่การฝึกวัวให้เชื่องมากกว่า ไม่ใช่เฉพาะด้านการขี่

แนวคิดที่นิยมขี่วัวเพื่อความบันเทิงนั้น จริงๆ แล้วเป็นผลงานของชาวเม็กซิกันในศตวรรษที่ 16 และ 17 ซึ่งเลือกที่จะขี่วัว วัวกระทิงกลางงานสู้วัวกระทิง (a jaripeo )

การขี่วัวกระทิงได้รับการแนะนำให้รู้จักในสหรัฐอเมริกาในทศวรรษที่ 1800 เมื่อผู้คนเริ่มขี่วัวหนุ่มตอนเด็กที่รู้จักกันในชื่อ "steer" อย่างไรก็ตาม การแข่งขันเหล่านี้ได้รับความสนใจจากสาธารณชนเป็นอย่างมาก อาจเป็นเพราะผู้ควบคุมไม่เป็นเช่นนั้นรุนแรงพอสมควร

ความคิดเห็นของสาธารณชนชาวอเมริกันเกี่ยวกับการขี่วัวกระทิงเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิงในช่วงต้นทศวรรษ 1900 เมื่อมีการเปลี่ยนพวงมาลัยด้วยวัวจริงอีกครั้ง สิ่งนี้นำไปสู่สมาคมการขี่วัวหลักสองสมาคมที่ก่อตั้งขึ้นในปลายทศวรรษ 1900 ได้แก่ Professional Rodeo Cowboys Association (PRCA) ซึ่งแต่เดิมเรียกว่า Rodeo Cowboy Association (RCA) ซึ่งก่อตั้งขึ้นในปี 1936 และ Professional Bull Riders (PBR) ลีกทั้งสองนี้จัดการแข่งขันหลายร้อยรายการทุกปีในสหรัฐอเมริกา ซึ่งหลายรายการออกอากาศทางโทรทัศน์แห่งชาติ

ตั้งค่า

อุปกรณ์

เชือกกระทิง: ด้ามเชือกถักทำจากไนลอนและหญ้า ผู้ขี่สามารถจับกระทิงได้ด้วยด้ามนี้เท่านั้น เชือกนี้พันรอบวัวในลักษณะที่กระตุ้นให้วัวเคลื่อนไหวอย่างรุนแรง

หมวกกันน็อค: แม้ว่าจะเป็นอุปกรณ์เสริม หมวกกันน็อคก็ได้รับความนิยมมากขึ้นเนื่องจากการบาดเจ็บสาหัสที่เกี่ยวข้องกับกีฬา . นักขี่บางคนเลือกที่จะสวมหมวกคาวบอยแบบดั้งเดิมแทนหมวกกันน็อค

เสื้อกั๊ก: นักขี่ส่วนใหญ่สวมเสื้อกั๊กป้องกันเพื่อป้องกันเนื้อตัวในกรณีที่วัวเหยียบย่ำขณะอยู่บนพื้นดิน .

ถุงมือ: ถุงมือสวมใส่เพื่อให้จับเชือกวัวได้ดียิ่งขึ้น และลดปัญหาเชือกไหม้

Chaps: หลวม- ตัวป้องกันหนังที่กระชับพอดีที่เรียกว่า "chaps" สวมทับกางเกงของผู้ขับขี่เพื่อให้เพิ่มเติมการป้องกันส่วนล่างของร่างกาย

รองเท้าบู๊ตคาวบอย: รองเท้าบู๊ตคาวบอยมีพื้นรองเท้าที่มีลักษณะสันลึกที่ช่วยให้ผู้ขับขี่สามารถควบคุมเดือยม้าได้ดียิ่งขึ้น

THE RODEO

การแข่งขันขี่วัวมักเรียกกันว่า "rodeos" กิจกรรมเหล่านี้เกิดขึ้นในสนามกีฬาขนาดใหญ่ที่มีพื้นที่โล่งกว้างเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าซึ่งนักขี่จะแข่งขันกัน

นักขี่จะขี่วัวของตนในคอกม้าชั่วคราวที่เรียกว่า "รางหญ้า" ซึ่งอยู่ด้านหนึ่งของการแข่งขัน พื้นที่. รางกั้นเหล่านี้มีกำแพงสูงสามชั้นและประตูโลหะขนาดใหญ่ที่วัวกระทิงเข้าและออก

สนามกีฬาเหล่านี้ยังมีทางออกหลายทางที่วัวควรจะวิ่งหลังจากที่คนขี่ถูกเหวี่ยงออกจากอาน

พื้นที่การแข่งขันตรงกลางมีรั้วสูง 7 ฟุตรองรับด้วยเหล็กเส้นเพื่อความปลอดภัยของผู้ชม สิ่งนี้จะช่วยป้องกันไม่ให้กระทิงทะลุรั้วและเป็นอันตรายต่อฝูงชน ในทำนองเดียวกัน ความสูงนี้ทำให้ผู้ขับขี่สามารถกระโดดขึ้นไปบนรั้วได้ในกรณีที่กระทิงยังคงไล่ตามพวกมัน

นักสู้วัวกระทิง

นักสู้วัวกระทิง ซึ่งมักเรียกกันว่า "ตัวตลกโรดิโอ ” คือบุคคลที่สวมเสื้อผ้าสีสดใสและพยายามเบี่ยงเบนความสนใจของวัวเมื่อผู้ขี่ถูกเหวี่ยงออกไป โดยปกติแล้วจะอยู่กันเป็นกลุ่มละ 3 คน นักสู้วัวกระทิงเหล่านี้มีหน้าที่รับผิดชอบต่อความปลอดภัยของผู้ขี่ทั้งหมด เนื่องจากวัวกระทิงที่หนัก 1,500 ปอนด์สามารถสร้างความเสียหายให้กับผู้ขี่ได้อย่างง่ายดายอยู่บนพื้นดิน

ในบางสถานที่ นักสู้วัวกระทิงยังทำหน้าที่เป็นความบันเทิงรองในการแสดง ช่วยเติมเต็มช่องว่างระหว่างการขี่วัว

เกมเพลย์ <6

การให้คะแนน

เมื่อออกจากรางกั้น ผู้ขี่ต้องอยู่บนหลังวัวเป็นเวลาแปดวินาทีเต็มเพื่อรับคะแนน นักบิดจะได้คะแนนทั้งจากเทคนิคและความดุร้ายของกระทิง ทั้งผู้ขี่และวัวได้รับคะแนน

ผู้ขี่ได้รับคะแนนเต็ม 50 จากเกณฑ์ต่อไปนี้:

• การควบคุมและจังหวะคงที่
• การเคลื่อนไหวที่สอดคล้องกัน กับวัวกระทิง
• กระตุ้น/ควบคุมกระทิง

วัวกระทิงได้รับคะแนนเต็ม 50 จากเกณฑ์ต่อไปนี้:

• โดยรวม ความว่องไว พละกำลัง และความเร็ว
• คุณภาพของการเตะขาด้านหลัง
• คุณภาพของการลดลงของส่วนหน้า

ในขณะที่ผู้ขับขี่จะทำคะแนนได้ก็ต่อเมื่อสามารถบรรลุแปดคะแนนได้สำเร็จ การขี่ครั้งที่สอง วัวจะทำคะแนนได้ทุกครั้งที่วิ่ง สาเหตุหลักเป็นเพราะวัวที่ทำคะแนนสูงสุดถูกนำกลับมาสำหรับการแข่งขันที่สำคัญ โดยเฉพาะในรอบชิงชนะเลิศ

การแข่งขันส่วนใหญ่จะมีผู้ตัดสินระหว่าง 2-4 คนรับผิดชอบในการตัดสินวัวหรือผู้ขี่ โดยคะแนนจะรวมกันและเฉลี่ย . สามารถทำคะแนนสูงสุด 100 คะแนนได้ แม้ว่าคะแนนในยุค 90 จะถือว่ายอดเยี่ยม

เวด เลสลีเป็นนักขี่วัวคนเดียวที่เคยทำคะแนนเต็ม 100 คะแนนจากการขี่ในปี 1991 แม้ว่าคนส่วนใหญ่ถือว่าการขี่วัวเพียง 85 แต้มเท่านั้นตามมาตรฐานปัจจุบัน

ขึ้นอยู่กับการแข่งขัน นักขี่ส่วนใหญ่จะขี่วัวเพียงตัวเดียวต่อวัน หลังจากการแข่งขันหลายวัน นักแข่งที่ทำคะแนนสูงสุด (มักจะเป็นนักแข่ง 20 คน) จะแข่งรอบสุดท้ายเพื่อหาผู้ชนะ

กฎการขี่

ไม่น่าแปลกใจเลยที่กีฬาของ การขี่วัวมีกฎน้อยมาก อย่างไรก็ตาม กฎหลักข้อหนึ่งที่ไม่สามารถฝ่าฝืนได้ทำให้กีฬานี้ยากอย่างเหลือเชื่อ: มีเพียงมือเดียวเท่านั้นที่สามารถจับเชือกวัวได้ตลอดเวลา ซึ่งหมายความว่าหลังจากผู้ขี่ขี่แล้ว พวกเขาสามารถยึดด้วยแขนที่กำหนดไว้ล่วงหน้าเพียงข้างเดียวตลอดการขี่ ในขณะเดียวกัน แขนอีกข้างมักจะชูขึ้นในอากาศ

หากผู้ขี่วัวแตะวัวหรืออานด้วยแขนข้างที่ว่าง การกระทำที่เรียกว่า "ตบ" การวิ่งของพวกเขาจะถือว่าสละสิทธิ์ และพวกเขาจะไม่ได้รับ คะแนน

ในกรณีที่อุปกรณ์ขัดข้องหรือมีพฤติกรรมผิดปกติจากวัว ผู้ขี่จะได้รับอนุญาตให้ขี่อีกครั้งหากได้รับอนุมัติจากกรรมการ

จบเกม

ผู้ขับขี่ที่มีคะแนนรวมของผู้ขับขี่และคะแนนวัวสูงสุดเมื่อสิ้นสุดการแข่งขันจะถือว่าเป็นผู้ชนะ โดยทั่วไปแล้ว คะแนนสุดท้ายนี้จะขึ้นอยู่กับการปั่นเดี่ยวที่ดำเนินการโดยนักปั่นที่ผ่านเข้ารอบ "ชอร์ต-โก" หรือรอบสุดท้าย