فهرست مطالب
هدف گاو سواری : با موفقیت هشت ثانیه سوار گاو نر شوید و با استفاده از تکنیک مناسب تا حد امکان امتیاز کسب کنید.
تعداد بازیکنان : بیش از 1 بازیکن
مواد : طناب گاو نر، دستکش، جلیقه، چکمه های گاوچران، کلاه ایمنی، کلاه ایمنی
نوع بازی : ورزش
مخاطب :16+
نمای اجمالی گاو سواری
گاو سواری بسیار سریع و خطرناک است ورزشی که ورزشکارانی را می‌بیند که سعی می‌کنند حداقل هشت ثانیه متوالی بر گاو نر در حال پرش و تند زدن سوار شوند. در حالی که گاو سواری در ایالات متحده و مکزیک بسیار محبوب است، گاو سواری در دهه های گذشته مورد توجه بین المللی قابل توجهی قرار گرفته است، به ویژه در کشورهای آمریکای جنوبی و اقیانوسی.
بسیار ناشناخته، گاو سواری سنتی است که قدمت آن هزاران سال است به جزیره کرت، خانه تمدن مینوی. با این حال، مینوی ها بیشتر بر رام کردن گاو نر تمرکز داشتند، نه به طور خاص جنبه سواری.
ایده رایج زین کردن یک گاو برای سرگرمی در واقع کار مکزیکی های قرن شانزدهم و هفدهم بود که سوارکاری را انتخاب کردند. گاو نر در میانه یک رویداد گاوبازی (a jaripeo ).
گاو سواری در دهه 1800 زمانی که مردم شروع به سواری بر گاوهای نر جوان اخته شده به نام "گوش" کردند، به ایالات متحده معرفی شد. با این حال، جذابیت عمومی این مسابقات هرگز عالی نبود، احتمالاً به این دلیل که هدایت به سادگیبه اندازه کافی خشونت آمیز بود.
همچنین ببینید: قوانین بازی GAME OF PHONES - نحوه بازی GAME OF PHONESافکار عمومی آمریکایی ها در مورد گاو سواری در اوایل دهه 1900 زمانی که فرمان یک بار دیگر با گاو نر واقعی جایگزین شد، کاملاً تغییر کرد. این منجر به تشکیل دو انجمن بزرگ گاو سواری در اواخر دهه 1900 شد: انجمن حرفه‌ای کابوی‌های رودئو (PRCA) که در اصل انجمن گاوچران رودئو (RCA) نامیده می‌شد که در سال 1936 تأسیس شد و گاو سواران حرفه‌ای (PBR). این دو لیگ هر ساله صدها مسابقه را در ایالات متحده برگزار می کنند که بسیاری از آنها از تلویزیون ملی پخش می شود. 3>
طناب گاو: دسته طناب بافته شده از نایلون و چمن. سوارکار فقط با این یک دسته می تواند گاو را نگه دارد. این طناب طوری دور گاو می پیچد که گاو نر را تشویق می کند تا به شدت حرکت کند.
کلاه ایمنی: در حالی که اختیاری است، کلاه ایمنی به دلیل صدمات وحشتناک مرتبط با ورزش به طور فزاینده ای تشویق می شود. . برخی از سوارکاران ترجیح می دهند به جای کلاه ایمنی از کلاه گاوچرانی سنتی استفاده کنند.
جلیقه: جلیقه محافظ توسط اکثر سوارکاران برای محافظت از نیم تنه آنها در صورتی که گاو نر آنها را هنگام روی زمین لگدمال کند استفاده می کند. .
دستکش: دستکش ها برای حفظ چسبندگی بهتر روی طناب گاو نر و کاهش موارد سوختگی طناب استفاده می شوند.
فصل: شل- محافظ‌های چرمی مناسب که به آن «چاپ» می‌گویند، بر روی شلوار سوارکار پوشیده می‌شوند تا بیشتر فراهم شودمحافظت از پایین تنه.
همچنین ببینید: قوانین بازی با کارت 2 PLAYER HEARTS - قلب های 2 بازیکن را یاد بگیریدچکمه های کابوی: چکمه های کابوی دارای زیره ای هستند که دارای یک برآمدگی عمیق است که به سوارکاران امکان کنترل بیشتر بر روی خارهای سواری را می دهد.
RODEO
مسابقات گاو سواری اغلب به عنوان "رودئو" شناخته می شود. این رویدادها در عرصه‌های بزرگی اتفاق می‌افتند که دارای یک منطقه مستطیل شکلی از خاک است که سوارکاران روی آن به رقابت می‌پردازند.
سواران گاوهای نر خود را در اصطبل‌های موقتی که به نام «جنگ‌بازی» شناخته می‌شوند، سوار می‌شوند، که در یک انتهای مسابقه قرار دارند. حوزه. این ناودان های کمان دار دارای سه دیوار بلند و یک دروازه فلزی بزرگ هستند که گاوها از آن وارد و خارج می شوند.
این میدان ها همچنین دارای خروجی های متعددی هستند که قرار است گاوها پس از پرت شدن یک سوار از روی زین به سمت آن ها فرار کنند.
منطقه مسابقه میانی با حصارهایی به ارتفاع 7 فوت پوشیده شده است که توسط میله های فلزی برای ایمنی تماشاگران پشتیبانی می شود. این امر از عبور گاو نر از حصار و به خطر انداختن جمعیت جلوگیری می کند. به طور مشابه، این ارتفاع به سوارکاران اجازه می دهد تا در صورتی که گاو نر به تعقیب آنها ادامه دهد، از بالای حصار بپرند. " افرادی هستند که لباس های روشن می پوشند و هنگام پرت شدن یک سوارکار سعی می کنند حواس گاو را پرت کنند. این گاوبازان معمولاً در گروه های سه نفره حضور دارند و مسئولیت ایمنی سوارکاران را بر عهده دارند، زیرا یک گاو نر 1500 پوندی می تواند به راحتی به سواری آسیب جبران ناپذیری وارد کند.روی زمین است.
در برخی از مکان‌ها، گاوبازها همچنین به عنوان سرگرمی ثانویه برای نمایش عمل می‌کنند و شکاف‌های عمل بین گاو سواری را پر می‌کنند.
GAMEPLAY
به ثمر رساندن
به محض خروج از شوت باکینگ، یک سوارکار باید هشت ثانیه کامل روی پشت گاو بماند تا امتیاز دریافت کند. یک سوارکار هم بر اساس تکنیک و هم بر اساس وحشی بودن گاو امتیاز می گیرد. هم سوارکار و هم گاو نر امتیازی دریافت می کنند.
یک سوارکار از 50 امتیاز بر اساس معیارهای زیر امتیاز می گیرد:
- کنترل و ریتم ثابت
- حرکات مطابقت دارند با گاو نر
- Spurring/کنترل گاو
یک گاو از 50 امتیاز بر اساس معیارهای زیر امتیاز می گیرد:
- به طور کلی چابکی، قدرت و سرعت
- کیفیت ضربات پشت پا
- افت کیفیت از جلو
در حالی که یک موتورسوار تنها در صورتی امتیاز می گیرد که بتواند هشت را با موفقیت انجام دهد. سواری دوم، یک گاو نر برای هر دویدن امتیاز می گیرد. این در درجه اول به این دلیل است که گاوهای نر با بالاترین امتیاز برای مسابقات مهم، به ویژه فینال ها بازگردانده می شوند.
بیشتر مسابقات بین 2 تا 4 داور مسئول قضاوت گاو یا سوارکار، با ترکیب و میانگین امتیازات آنها، خواهند بود. . امتیاز بالای 100 را می توان به دست آورد، اگرچه نمرات در دهه 90 استثنایی در نظر گرفته می شود.
وید لزلی تنها گاو سواری است که تا به حال با سواری خود در سال 1991 به یک امتیاز کامل 100 امتیازی دست یافته است.اکثر مردم آن را با استانداردهای امروزی فقط یک سواری 85 امتیازی می دانند.
بسته به رقابت، بیشتر سوارکاران فقط یک گاو در روز سوار می شوند. پس از چند روز رقابت، سوارکارانی که بالاترین امتیاز را کسب کرده اند (اغلب 20 سوار) آخرین سواری را برای تعیین برنده انجام می دهند. گاو سواری قوانین بسیار کمی دارد. با این حال، یک قانون اصلی که نمی‌توان آن را شکست، ورزش را بسیار سخت می‌کند: فقط یک دست می‌تواند همیشه روی طناب گاو نر باشد. این بدان معنی است که پس از سوار شدن سوار، آنها فقط می توانند با یک بازوی از پیش تعیین شده در طول سواری خود را نگه دارند. در همین حال، بازوی دیگر اغلب در هوا نگه داشته می شود.
اگر گاو سواری با بازوی آزاد خود گاو نر یا زین را لمس کند، عملی به نام سیلی زدن، دویدن او رد صلاحیت می شود و دریافت نمی کند. یک امتیاز.
در صورت خرابی تجهیزات یا رفتار غیرعادی گاو، سوارکار در صورت تایید داوران مجاز به سوار شدن مجدد است.
پایان بازی
سوارکاری که بالاترین امتیاز سوارکار و گاو نر را در پایان مسابقه داشته باشد، برنده تلقی می شود. به طور معمول، این امتیاز نهایی بر اساس یک سواری است که توسط سوارکارانی انجام می شود که برای "short-go" یا دور نهایی واجد شرایط هستند.
